სევდიან ღამეს ბნელეთში ჩაფლულს ანგელოზების გალობა ქმნიდა უცნაურია მაგრამ მე ვხვდები ღრუბელი ცრემლებს ჩემს გამო ღვრიდა დამდევს მარტოობა მე ისევ ლანდად როგორც აჩრდილი მკვდარი არსების ეს აჩრდილი ადრე არ ჩანდა ახლა გამოჩნდა მკვეთრი ხაზებით ადამიანებს არ ესმით ჩემი დაკარგულია ქვეყნად გრაცია და ამ სამყაროს ბოლო იქნება გარდაუვალი დეგრადაცია. სასტიკი ცხოველის მსგავსია ყველა მათთვის უცხოა ჩემი გრძნობები ვერსაიდან ვერ მოაღწევს შველას და ამიტომაც გემშვიდობები. ცა კი იღვრება ისევ ცრემლებად აღარ ზის ჩემში ის სული მშვიდი აღარაფერი დამრჩა ამ ქვეყნად მხოლოდ ცრემლები და სუიციდი.