ბევრი ვიტანჯე,ვიცი, რო მელის ბევრიც სხვა ტანჯვა მომავალშია, მაგრამ ეს არ არს მიზეზი ხრემლის, რომელიც მარად თრთის ჩემ თვალშია. ყველას გავუძლებ: სასტიკ ტანჯვასაც, ჩემ საყვარელთა იმედთ დანთქმასაც, თვით საყვარულთის ფიცისა ღალატს, და თვით ჩემ ბედსაც, ამ უგრძნო ჯალათს. ყველას გავუძლებ, როგორც კლდე ქვისა, ბედთანა ბრძოლა ვით მეშინება?! ხოლო ჩემ თავის არაფრობისა არ ძალმიძს, ძმანო, ვერ რით გაძლება!
